ابزار وبمستر

بسم رب المهدی

صدا را می شنوی؟
گوش کن
انگار کسی در حال گریستن است، می شنوی؟
صدا از کجا می آید؟ هر چه می خواهد جای دقیق صدا را دنبال و آن را پیدا نمایم، نمی توانم، انگار عاجز و ناتوانم از این کار
گوش کن، چقدر این صدا غم آور و سوزناک است و در عین حال آرامشی عجیب دارد، اما داغش طوفانی است
این صدا از کجا می آید؟ او من را به سمت خود می کشاند اما نمی دانم چرا به او نمی رسم؟
ای خدا این چه غمی است؟ این چه حزن است؟ این چه مصیبتی است؟ دلم را خون گرفته و چشم هایم را باران
دیگر تابی برایم نمانده؛ مگر می شود در این شهر شلوغ که در این عید بزرگ در شادی و سرور است چنین غم و اندوهی باشد؟
نمی دانم نمی دانم چرا این صدای گریه و غم را فقط من می شنوم؟ آیا این مردمان که غرق در شادی و سرورند صدای این گریه را نمی شنوند؟
ای صدا تو کیستی و برای چه در این عید گریه می کنی؟ روضه ات دلم را آتش می زند.انگار این روضه ها روضه ی از دست دادن مادر است.
آخر آنان که مادر خود را از داده اند این چنین روضه می خوانند.ای صدا کیستی که این چنین دلم را آتش زدی و من را در این عید سیه پوش خود نمودی

من صدای السلام علیک ایتها الصدیقه الشهیده(س) تورا می شنوم...

کیستی ای زخم هجران در دلم؟
کیستی ای رنگ بی رنگی من؟
همنشین وقت دلتنگی من
کیستی ای ناز جان افروخته؟
انتظار دیدگان دوخته
کیستی ای ناله های ناصبور؟
کیستی ای راز دریاهای دور؟
کیستی ای زخم ها را التیام؟
کیستی ای ذوالفقار در میان؟
کهنه شد درد فراقت ای دریغ